PODATEK OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH
Przedmiotem opodatkowania podatkiem od środków transportowych są pojazdy wskazane przez ustawodawcę w art. 8 ust.1-7 z dnia 12 stycznia 1991 r. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity Dz. U. Nr 9 z 2002 r. poz. 84, z póź. zm.), zarejestrowane jako samochody:
- ciężarowe,
- ciężarowo-osobowe,
- ciężarowo-specjalizowane,
- ciągniki siodłowe,
- ciągniki balastowe,
- naczepy,
- przyczepy,
- autobusy
o dopuszczalnej masie całkowitej od 3,5 tony.
Wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od środków transportowych podlegają wszystkie przyczepy i naczepy, które związane są wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego i służące tylko celom rolniczym.
Podstawą odstąpienia od opodatkowania powyższych przyczep i naczep jest złożenie pisemnego oświadczenia danego podmiotu, iż jest on właścicielem gospodarstwa rolnego (podatnikiem podatku rolnego) oraz, że wykorzystuje te przedmioty opodatkowania wyłącznie na cele rolnicze w prowadzonym gospodarstwie rolnym.
Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 9 cyt. wyżej ustawy ciąży na osobach fizycznych i prawnych będących właścicielami środków transportowych. Podatek płatny jest w dwóch ratach do 15 lutego i 15 września roku podatkowego, lub 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności powstania obowiązku podatkowego.
Na podstawie art.10 ust.1 w/w ustawy, Rada Gminy określa, w drodze uchwały wysokość stawek podatku od środków transportowych obowiązujących na terenie gminy na dany rok podatkowy.
Ponadto podatnicy tego podatku są obowiązani, co roku, do złożenia deklaracji od środków transportowych (druk DT-1 i DT-1/A) w razie zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie lub wygaśnięcie obowiązku podatkowego, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.
